Schrijver Özcan Akyol over Yasmina Haifi, de voormalig Justitie-ambtenaar die twitterde dat IS een zionistisch complot is.
In de zoveelste poging om mij van mijn slaapstoornis af te helpen, merkte de specialist terloops op dat migrantenkinderen uit Marokko en Turkije een verhoogde kans op schizofrenie hebben. Dat blijkt uit verschillende onderzoeken van Jean-Paul Selten – een onderzoeker en psychiater, destijds verbonden aan het UMC Utrecht. Waar dit precies aan ligt, is voorlopig onbekend, maar dat het leven in twee culturen voor emotionele verwarring en instabiliteit zorgt, wordt door GGD-cijfers bevestigd.
Ik heb niet de indruk dat ik dit momenteel in psychotische toestand schrijf, maar bij de suggestie dat veel migrantenkinderen door sociale achterstellingen en tegenstrijdige verwachtingen van de maatschappij en hun familie in geestelijke crises raken, kan ik me van alles voorstellen. En wie de afgelopen jaren het verharde integratiedebat in Nederland heeft gevolgd, zou zich daarom eens met terugwerkende kracht moeten afvragen hoe eerlijk en zuiver de alom geprezen vertegenwoordigers van een nieuwe groep Nederlanders zich nu in werkelijkheid presenteren. We kunnen heel goed mensen op een betuttelende manier fêteren, vooral als iemand ons niets kost en geen last bezorgt: ‘Kijk, dat is nu een voorbeeld van een perfect geïntegreerd iemand. Prachtig!’ Maar helaas is deze lof niet altijd terecht.
Ik weet zeker dat Yasmina Haifi tijdens haar inmiddels ten grave gedragen carrière vaak is gecomplimenteerd. De voormalige senior HR-adviseur voor het ministerie van Justitie en Veiligheid vergaloppeerde zich echter na een dienstverband van twintig jaar door op social media te stellen dat IS niets met de islam heeft te maken, maar gewoon een zionistisch complot is, bedacht door Joden die moslims imagoschade willen berokken. Voor een moment had ze haar waanideeën niet onder controle en maakte ze ons deelgenoot van de borrelpraat die normaal alleen in haar woonkamer plaatsvindt. Het masker viel af. Het welwillende en genuanceerde gastarbeiderskind bleek in werkelijkheid een fundamentalist.